*~*~*دل نوشته های من *~*~*

باید بهت بگم که یه وقتایی از همه چیز گله میکنم میشم یه آدمِ بدبین که از زمین و زمان عصبانی و ناراحته اما در نهایت هیچوقت امیدمو از دست نمیدم. یه شبایی دلتنگ ترینم تنهاییمو بغل میکنم و گوش هامو میسپارم به غمگین ترین شعرهایِ جهان اما فرداش ردِ پای نور و دنبال میکنم تا برسم به یه روشنی. من آدمِ همیشه از پا افتادن نیستم. روزایی بوده که زمین خوردم اما دوباره بلند شدم چون بالاخره یه راهی پیدا میکنم برای حالِ خوبم.